لاكراس: ورزشي كه بايد بشناسيد
۱. تاريخچه و ريشه‌هاي لاكراس
لاكراس ريشه در فرهنگ بوميان آمريكا دارد و قدمتي بيش از هزار سال دارد. اين ورزش، كه ابتدا "بَگاتاوِي" ناميده مي‌شد، توسط قبيله‌هاي بومي به‌عنوان تمرين نظامي و آيين مذهبي انجام مي‌شد. در قرن هفدهم، مهاجران اروپايي آن را كشف كردند و قوانين مدرن را شكل دادند. در سال 1867، كانادا لاكراس را به‌عنوان ورزش ملي اعلام كرد. اين ورزش در اوايل قرن بيستم در دانشگاه‌هاي آمريكا محبوب شد. امروزه، لاكراس در بيش از 70 كشور بازي مي‌شود و در رويدادهاي بين‌المللي حضور دارد. فدراسيون جهاني لاكراس (World Lacrosse) بر توسعه آن نظارت دارد. اين تاريخچه غني، لاكراس را به ورزشي منحصربه‌فرد و جهاني تبديل كرده است.
۲. قوانين و نحوه بازي لاكراس
لاكراس تركيبي از سرعت، مهارت و استراتژي است. هر تيم 10 بازيكن (در نوع ميداني) دارد كه با چوب‌هاي لاكراس (استيك) توپ كوچك لاستيكي را پاس مي‌دهند و به سمت دروازه حريف شوت مي‌زنند. بازي در چهار كوارتر 15 دقيقه‌اي برگزار مي‌شود. بازيكنان مي‌توانند با بدن يا استيك حريف را متوقف كنند، اما تماس‌هاي غيرمجاز جريمه دارند. زمين 100 متر طول دارد و نياز به دويدن مداوم است. قوانين ساده اما دقيق، بازي را هيجان‌انگيز مي‌كنند. تجهيزات محافظ مانند كلاه ايمني و پد، ايمني را تضمين مي‌كنند. اين تركيب پويا، لاكراس را به ورزشي جذاب براي بازيكنان و تماشاگران بدل كرده است.
۳. مهارت‌ها و آمادگي جسماني مورد نياز
لاكراس به مهارت‌هاي متنوع و آمادگي جسماني بالا نياز دارد. بازيكنان بايد در پاس دادن، گرفتن توپ و شوت‌زني با استيك مهارت داشته باشند. تمرينات روزانه 50 پاس و شوت، دقت را افزايش مي‌دهند. چابكي براي فرار از مدافعان ضروري است؛ تمرينات نردباني (Ladder Drills) مفيدند. استقامت قلبي‌عروقي براي دويدن در زمين بزرگ لازم است؛ هفته‌اي 3 جلسه 30 دقيقه‌اي دويدن توصيه مي‌شود. قدرت بدني براي مقاومت در برابر تماس‌هاي فيزيكي حياتي است؛ اسكوات و پرس سينه كمك مي‌كنند. رژيم غذايي متعادل، انرژي را تأمين مي‌كند. اين مهارت‌ها و آمادگي، بازيكنان را براي رقابت‌هاي حرفه‌اي آماده مي‌كنند.
۴. محبوبيت رو به رشد در جهان
لاكراس در دهه‌هاي اخير در جهان محبوبيت زيادي كسب كرده است. در آمريكا، اين ورزش در مدارس و دانشگاه‌ها رشد چشمگيري داشته و ليگ حرفه‌اي (PLL) تماشاگران زيادي جذب كرده است. در اروپا، كشورهايي مانند انگلستان و آلمان تيم‌هاي رقابتي دارند. استراليا و ژاپن نيز در صحنه بين‌المللي فعال‌اند. قهرماني‌هاي جهاني لاكراس هر چهار سال يك‌بار برگزار مي‌شوند و رقابت را جهاني كرده‌اند. پخش تلويزيوني و رسانه‌هاي اجتماعي، آگاهي از اين ورزش را افزايش داده‌اند. لاكراس زنان نيز با سرعت در حال گسترش است. اين رشد جهاني، لاكراس را به يكي از ورزش‌هاي نوظهور بدل كرده است.
۵. تأثير فرهنگي و اجتماعي لاكراس
لاكراس فراتر از ورزش، نقشي فرهنگي و اجتماعي ايفا مي‌كند. در جوامع بومي آمريكا، اين ورزش همچنان آييني مقدس است و به نسل‌ها منتقل مي‌شود. در سطح جهاني، لاكراس حس همكاري و رقابت سالم را ترويج مي‌كند. برنامه‌هاي آموزشي لاكراس در مدارس، جوانان را به فعاليت بدني تشويق مي‌كنند. اين ورزش به برابري جنسيتي كمك كرده و تيم‌هاي زنان طرفداران زيادي دارند. تورنمنت‌هاي محلي و بين‌المللي، جوامع را متحد مي‌كنند. لاكراس ارزش‌هايي مانند احترام و پشتكار را تقويت مي‌كند. اين تأثيرات، لاكراس را به ورزشي الهام‌بخش و متحدكننده تبديل كرده است.
برچسب: ورزش،